"Mama, ga jij voor mij nog eens een trui maken? In een effen stofje, met een kap, en met een zak waar mijn handen elkaar kunnen raken."
Als ze het zo lief komen vragen, kan je dat natuurlijk niet weigeren...
Ik ging op zoek in de stoffenkast naar een effen stofje, en besloot nog maar eens het patroon van de
Omni Tempore te gebruiken.
De patroondelen werden geknipt, maar ik was er precies niet helemaal bij met mijn gedachten. Ik puzzelde en dacht dat het net ging lukken, maar toen bleek dat ik maar de helft van de kap geknipt had, en natuurlijk had ik geen stof meer over...
Ook het maken van de zak ging niet zonder problemen, de stof is eigenlijk net te dun om het gewicht van de zak te dragen.
Maar kijk, de zoon is er blij mee, de enige opmerking die ik kreeg, was "waar is de kap naartoe?" Dus ik weet al wat het volgende project zal worden, een volwaardige kaptrui...
Patroon: Omni Tempore, maat 122